قراردادهای پیمانکاری، در واقع قراردادی هستند که به موجب آن کارفرما، انجام عملی با شرایط تعیین شده در برابر هزینه معین، در مدت مشخص را به شخص حقیقی یا حقوقی به نام پیمانکار واگذار میکند.
در قرارداد های پیمانکاری هر طرف متعهد به انجام و برآورده کردن کاری میشود، در دو شرایط عمومی و خصوصی قرارا داد منعقد میشود، به عنوان مثال چگونگی پیش پرداخت کارفرما به پیمانکار و پرداخت اجرت، فراهم کردن محیط کار از جانب کارفرما، حفاظت از جان کارگران و زمان تکمیل پروژه از طرف پیمانکار و… از جمله مواردی است که در قرارداد های این چنینی ذکر میگردد.
در هر قرارداد رسمی یکسری قوانین و مبانی حقوقی معمول و حاکم و غیرقابل تغییری را دارا میباشد . طرفین موظف به رعایت آن هستند و اقدام خلاف آن غیرقانونی است که به شرایط عمومی شناخته میشوند. همچنین شرایطی هستند که با توجه به توافق طرفین در قرارداد ذکر میشود، موارد و احتمالات مختلف در نظر گرفته میشود که نباید با شرایط عمومی در تضاد باشد و باعث نقض آنها بشود. لازم به ذکر است غیر از موارد ذکر شده در شرایط عمومی که رخ دادن هرکدام از آن موارد میتواند موجب فسخ شود. دو طرف در بدون رخ دادن آن موارد حق فسخ نخواهند داشت.
در قرارداد های پیمانکاری مانند هرقرارداد دیگر مواردی از جمله نحوه و شیوه پرداخت از جانب کارفرما، ترسیم حول و حدود چگونگی اجرای پروژه و مدت زمان اتمام آن ذکر میشود. همچنین تضامینی از جانب پیمانکار در قرارداد آورده میشود تا تعهد خود برای انجام پروژ و وظایف را تصمین نماید . در صورت فقدان به طور مثال چک یا سفته ای از طرف پیمانکار وصول بشود، درچنین قراردادهایی وجود ناظر قرارداد از طرف کارفرما که بر کار پیمانکار در چاچوب قراداد نظارت میکند میتواند موثر باشد.
دیدگاهتان را بنویسید